M
uriel Spark is niet een huishoudwoord, een naam die iedereen kent. Ten onrechte? Dat denk ik wel. Maar daarom des te leuker voor degenen die haar boeken wel kennen. Het is wel zoeken geblazen en ik denk dat je vooral moet snuffelen in antiquariaten en op boekenmarktjes. Of de onvolprezen bibliotheek natuurlijk.
Het heeft even geduurd voor Muriel Spark, later geridderd en Dame M. Spark, erkenning kreeg. De gevestigde orde vond haar romans te luchtig en niet dik genoeg. Ze bewees echter dat je toon niet loodzwaar hoeft te zijn om serieuze onderwerpen aan te pakken, en dat deed ze, inhoudelijk hebben haar romans wel degelijk iets om het lijf. Het is bepaald een misvatting dat je als schrijver zware kost moet maken als je met een roman onderwerpen wil aansnijden die ‘er iets toe doen’.
In de volgende aflevering van mijn blog heb ik het over ‘Juffrouw Brodies beste jaren’, een roman waarmee zij succes oogstte, die tot toneelstuk werd bewerkt en later verfilmd. Eerder las en beschreef ik ‘Memento mori’.
Meer informatie is te vinden op bv. Wikipedia.
keesschrevel 
Geef een reactie